Ως υπέρταση ορίζεται αρτηριακή πίεση > 140/90 mmHg

Παρατηρήσεις

• Όταν η συστολική και η διαστολική αρτηριακή πίεση του ασθενούς εμπίπτουν σε διαφορετικές κατηγορίες, η υψηλότερη κατηγορία πρέπει να χρησιμοποιείται για τον ποσοτικό προσδιορισμό του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου.
• Σε ασθενείς ηλικίας >65 ετών η χαμηλή διαστολική αρτηριακή πίεση (π.χ. 60-70 mmHg), πρέπει να θεωρηθεί ως πρόσθετος κίνδυνος.

Η επιβεβαίωση της διάγνωσης της υπέρτασης και η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εκτιμάται με τη χρήση της 24ωρης καταγραφής της αρτηριακής πίεσης. Ο ασθενής παίρνει μαζί του ένα καταγραφικό μηχάνημα σε μέγεθος κινητού τηλέφωνου, το οποίο καταγράφει αυτόματα τις τιμές της αρτηριακής του πίεσης σε μια κανονική καθημερινή ημέρα. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η υπερδιάγνωση της υπέρτασης και η χρήση υπερβολικών φαρμάκων καθώς συχνά κατά τις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο η μετρούμενη πίεση είναι αυξημένη λόγω του «φαινομένου της λευκής μπλούζας». Σε μερικούς ασθενείς μάλιστα υπάρχει και το αντίθετο φαινόμενο, δηλαδή η εμφάνιση φυσιολογικής πίεσης στο ιατρείο και παθολογικές τιμές στο σπίτι ή τη δουλειά, η οποία ονομάζεται «συγκεκαλυμμένη υπέρταση». Η 24ωρη καταγραφή λοιπόν της αρτηριακής πίεσης μας βοηθά στη σωστή διάγνωση του υπερτασικού αρρώστου, λόγω των πολλαπλών μετρήσεων. Επίσης, είναι δυνατή η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης κατά την κατάκλιση (νυχτερινή αρτηριακή πίεση) που είναι ίσως ο πιο σημαντικός δείκτης πρόβλεψης μελλοντικής καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θνησιμότητας.